Giiiiittiiiiii Gitti Gitti Gitti...

Kız kardeşim geçen ayın 15inde Ankara' da evlendi. Biz ki hiç birbirimizden ayrılmamıştık. Çok ağır geldi bana bu. Keşke üniversite falan okumuş olsaydıken azından ayrılık nasıl alışmış olurduk :D Şimdi bu boşluk nasıl dolar. Dolmaz heralde ya. Sanki şimdi kafamı çevrsem koltuğun üstünde oturmuş telefonuyla oynar halde bulacakmışım gibi ama yok o artık kendi evinde. :D Bu yazıyı yazarken ağlarım diye günlerdir erteliyorum ama pek faydası olduğunu söyleyemem nitekim ağlıyorum şuan :D



Tamam üzüldük ettik ama Allaha şükür ki -maaşallah- çok iyi bir eniştemiz oldu. O yüzden de her ne kadar kardeşimden ayrıldım diye üzülsem de mutlu diye de seviniyorum :D Ya aslında aynı şehirde olsak bu kadar etkilenmezdik de işe maalesef biz Kocaeli'nde Cembelek de Ankara'da olunca ister istemez üzülüyorum :D

Neyse gelelim düğüne. Buradan giderken mahallden arkadaşımız Şeyda ile gittim. Düğün günü de yine mahalleden arkadaşlarımız Banu ve Berna kardeşler geldiler ve düğüne de internetten arkadaşımız -ki artık net falan değil yüzyüze görüştüğümüz arkadaşımız :D- Selin ve Başak kardeşler geldiler. Çok mutlu olduk. Ben görmedim ama -o sırada Selini bulmaya çalışıyordum- Selin geldiğinde Cembek Seline sarılıp bayaa bi ağlamış :D

Bizim düğünlerde kadınlar oynamazlar. Biz de tüm kızlar oturduk sohbet ettik bu vesile ile kuzenlerim ve arkadaşlarım da tanışmış oldular :)

Düğünden önceydi sanırım Selin şu fotoğrafı yollamıştı.

Bizde böyle çekilelim dedik. Ama gelini nasıl kaçıracaktık. O kadar çok fotoğraf çekildik ki zaten millet demiştir bunlar da ne çatlaklar diye :D Dedik aaa Zeynep sen tuvalete gidecektin :O Bu vesile ile Cembeki gelin odasına kaçırdık :D

Ama biz biraz fazla kalabalık olduğumuzdan, gelin odası da küçük olduğundan ve de zamanımız olmadığından bizimki şöyle oldu :D

Ben sinir olurum ayakkabı altına isim yazılmasına daha doğrusu ismimin yazılmasına :D Benden habersiz benim adımı da yazmışlar :D :P Artık kimlerin adı silindi bilmiyorum :D Fotoğraf çekiminden sonra yazıldığı için ayakkabının altı biraz pert olmuş :D

Düğünün ertesi gün de bu ekip aynen buluştuk. Gelin hariç :D Yedik, içtik, eğlendik. Düğünden sonra Banu ve Berna birkaç gün daha kaldılar. Onlar sayesinde ilk kez lunaparka gittim. Dönme dolaba, dönen trene ve -geldik zurnanın zırt dediği yere- gondola bindim. Bunda ne var diyebilirsiniz ama ben 2 metreden bile aşağıya baktığımda başım döner :D Yükseklik korkusu var bende. Zaten o yüzden gözümü hiç açamadım :D.

Sonuç olarak giiittiiiii gitti gitti gitti.. Gardaşım gitti :')
Allah onları bir ömür boyu, 2 cihanda da mutlu mesut etsin. Yuvalarından şenlik eksik olmasın. Rabbim hep huzur içinde yaşatsın onları :')

Bu da benden gardaşıma gelsin :D