Yıl 2000 bilmem kaç, Çocuklar Duymasın'ın yeni oynadığı zamanlar. Olayı şimdi tam hatırlamıyorum geçmiş zaman. Neyse efendim. Duygu, anneannesi ve dedesi ile sohbet ediyor. Dedesi diyor ki "Bizim zamanımızda kalorifer yoktu soba vardı. Şöyle yapardık, böyle yapardık" falan filan. Duygu zekisi de sormaz mı "Dedeciiiim soba ne?" Belki de 10 sene önce çekilmiş dizide soba ne sorusu çok garibime gitmişti. İzlerken demiştim ki "e be gerizekalı kız hadi evinde kalorifer var sobayı hiç görmedin. İzlediğin filmlerde dizilerde de mi görmedin?" Kalorifer kullananlara inat biz hâlâ soba yakıyoruz. (Esasında seneye annemin de kalorifere geçmeye niyeti var ya neyse çaktırma :D )
-Tek odada yanıp kapıyı açınca sibirya rüzgarlarının suratına çarpmasıyla yüz felci geçirir gibi ağzının bir yere burnunu bir yere kayması (Neyse ki bizim evde 2 tane var :D ) olmasa,
-Kömür taşı, odun taşı, kova doldu, kovayı değiştir yenisini getir, olââ sönüyo odun at derdi olmasa,
-Sabaha karşı yorganın altına gömülüp sadece hava almak için burnunu dışarıda bırakmak olmasa,
-Elini yüzünü yıkarken, abdest alırken donma tehlikesi geçirecek olmasak,
-Sobayı kurması bir dert kaldırması bir dert olmasa
Soba gerçekten mükemmel bir şey. :D
Hiç bir kalorifer peteği size sobanın verdiği mutluluğu huzuru veremez. Bir kere o havayı yakalayamazsınız. Petekten çıtırtı gelmez ki. Oysa soba öyle mi? Atarsın içine biraz kömür üstüne de odun; o çıtırdayarak yanarken sen yanında yatar mayışırsın. Üstünde çay fokurdar sen oturur çekirdeğini çitler televizyonunu izlersin ya da kitabını okursun. Hiç bir kalorifer peteği sobanın verdiği sıcaklığı, o sevecenliği veremez. "Kombiyi kıs gene gaza zam gelmiş" der doğru düzgün ısınamazsın. Oysa soba öyle mi? Bir oda da olsa adam gibi ısınır, o sıcaklık iliklerine işler. Hangi petek size dumanı üstünde tüten patatesler, kestaneler verebilir ki. Benim canım sobam yapar ama sizin için. Onlar pişerken oda mis gibi kokar.
Benim çocukluğum sobalı evde geçti. Gençliğimde geçiyor. Ne diyelim bu güzelliklerinin yanında başta saydıklarım da dikeni olsun. Sonuçta üstünde kestane var :D
Ama ama amaaa :(
YanıtlaSilNe kadar da şanslısın!
Emin ol şu fotoğrafı da görünce ağlama eşiğine geldim. Bizim de vardı eskiden sobamız, hatta senin gibi şanslıydık 2 tane vardı bizde de sonra buralara gaz geldi bizim eve kadar girdi ve yadigarı emekli ettik ama çok özlüyorum onu, üzerinde ekmek kızartırdık biz, çok tatlı olurdu kahvaltılar, bir de değişik tipleri var ya kuzine mi diyorlardı ondan da vardı. Bir ara fırın bölmesinde patates pişirirdik. Ah ne iyi oldu bu yazın, ellerine sağlık. Bir de benim içinde sobanın yanına kıvrılıp şekerleme yap lütfen. :))
Bu yazı biraz da sobaya veda yazısı gibi oldu. Büyük ihtimalle seneye biz de kaloriferligillere karışcaz. Üzülüyorum da seviniyorum da :D
SilO ekmek yok mu en güzeli o. Bizim sobamız da fırınlı olanlardan ama kapağı tutmuyor artık 20 senelik oldu. Patatesleri normal fırında yapıyorum. Söz senin için bi şekerleme yaparım :D :D
Bizim tüm evde kalorifer var ama gerek babamın marangoz olması ile mütemadiyen yakacak bulmamız, gerekse babaannemin 70 derecede bile donuyorum demesi ile hala salonda soba yakıyoruz :) bizde çok memnunuz.. ekmeğe yağ sürüp fırına atmalar kestaneler fındıklar :) şaka bir yana kışın kestanesini alan bize geliyor kestaneyide bedavaya geitiriyoruz hehehe ^^
YanıtlaSilOo en şanslı sensin o zaman. Ben de yaz sıcağını değil ama kış sıcağını severim. Evin içi sıcacık olsun isterim :D Benim babaannemle dedem de öyleydi rahmetliler. Isınamazdılar :)
Sil