Söyleyin Hanginizden Korkmayalım!

Artık haber izlemeye, okumaya, duymaya dayanamıyorum.
İnsanlara güvenemiyorum.
Korkuyorum.
Sonumuz nereye varacak?
Bu gidişle helâk olur muyuz?
Her yerde tecavüz, her yerde pislik, her yerde kanı bozukluk!
Okullarda, iş yerlerinde, kurslarda, evlerde, kısacası artık nefes alınan her yerde tecavüz ve taciz var.
Kesinlikle anlamıyorum bu sapıklığı, rezaleti, iğrençliği ama hadi anladık diyelim.
Böyle bir şeyin kabul edilebilmesi mümkün değil ama hadi kabul ettik diyelim.
Yüreğim el vermiyor böyle demeye aklım havsalam almıyor ama hadi elin adamıdır yapar diyelim.
Peki ya öğretmen?
Bize hep ikinci ailemiz gibi gelen, bizi yetiştiren doğruyu bulmamızı sağlayan, yol gösteren öğretmenlerimiz değil miydi?
İlk okulda öğretmenlerimizi annemiz ya da babamız gibi görmez miydik?
Bazen de annemizi dinlemez ama öğretmenimiz söylerse anında onun dediğine uymaz mıydık?
Peki ya ağabey, baba ve amca?
Bir insan bu hayatta en çok kime güvenir?
Aile üyelerine değil mi?
Bir insana kimden zarar gelmez, kim korur kollar, kim kol kanat gerer?
Ağabey, baba ve amca.
Peki bu üçünün bir çocuğa tecavüz etmesi nasıl kabul edilir?
İnsanın en sevdikleri en korktukları haline gelirse nasıl yaşar?
Akşam öğrendim ki yaşadığım yerde biri 3 yaşındaki üvey oğluna tecavüz etmiş. Tanımıyorum ama yolda yürüken belki de yanından geçtim. Yolda yürürken yanımızdan geçenlerin kaçı sapık?
Kaçı hakkımızda iğrenç fikirlere kapılıyor?
Kaç çocuk kendi evinde bile güvende değil?
Allah muhafaza sonumuz nereye varacak? Zaten evden pek çıkmıyorum ama artık dışarıya çıkmaya korkuyorum.
Ne yapalım yani, okulları, iş yerlerini, kursları, evleri yaşanılan her yeri dağıtıp ormana mı kaçalım?
İnsanlar doğurduklarını götürüp ormana bıraksa da kurt kuş sahip çıksa hani şu efsanelerdeki gibi galiba daha güvende oluruz.

Bir de şu yazıyı okur musunuz? Tabii yüreğiniz el verirse.
Allah hepimizi art niyetlilerden, sütü bozuklardan korusun.

(Görsel alıntı)