Mehtap Hanım..

Sanırım 5-6 yaşlarındaydım. Yine Ankarada olduğumuz bir yaz. Galiba huysuzluk edip ağladığım bir zamandı. Zil çaldı, içeri bir kadın girdi. Adı Mehtap Hanımmış. Açık renk pardesülü, boncuklu çantalı, güneş gözlüklü, kibar aksanlı bir teyze.  Kucağına aldı beni. Neyse benimle biraz konuştu filan. Biraz sonra hadi ben gidiyorum dedi gitti. O yaz bi kaç defa geldi gitti Mehtap Hanım. Ama geldiğinde ne pardesüsünü çıkarırdı ne de güneş gözlüğünü.

Sonradan öğrendim ki meğer Mehtap Hanım yengemmiş. Yengem her seferinde yeni pardesüsünü giyip kapının arkasında asılı duran çantasını takıp Mehtap Hanım kılığına giriyormuş. Ve ben her gün o çantayı o kapının arkasında gördüğüm halde bir kez olsun şüphelenmedim :D

Bizimkiler normalde çok hafif aksanlı konuşurlar. Yengem konuşmasını da değiştirdiğinden sanırım hiç anlamamıştım :D

Mehtap Hanım her geldiğinde evdekilerin neden kıkırdadığını o zaman anladım :D

Çocukken biz mi çok saftık yoksa şimdiki çocuklar mı çok akıllılar?
Keşke o günlere geri dönebilseydik.